Direkte Treffer

    Deutsch Türkisch
    weich
    {adj}
    yumuşak
    {adj}

    Indirekte Treffer

    Deutsch Türkisch
    die Weiche
    {noun} {f}
    demiryolu makası
    {noun}
    die Weichselkirsche
    {noun} {f}
    Süddt.bot.
    vişne
    {noun}
    weichen
    {vb} {vi}
    boyun eğmek
    {vb}
    weichen
    {vb} {vi}
    geri çekilmek
    {vb}
    der Weichei
    {noun} {m}
    abw.
    kılıbık
    {noun}
    abw.
    die Weichsel
    {noun} {f}
    Ös.
    Vistül
    {noun}
    das Weichtier
    {noun} {n}
    biol.
    naime
    {noun}
    die Weichtier
    {noun} {pl}
    zool.
    yumuşakçalar
    {noun} {pl}
    Weichheit
    {noun}
    yumuşaklık
    {noun}
    das Weichteil
    {noun} {n}
    yumuşak doku
    {noun}
    der Weichling
    {noun} {m}
    pısırık
    {noun}
    das Weichholz
    {noun} {n}
    yumuşak ağaç
    {noun}
    weichlich
    {adj}
    efemine
    {adj}
    der Weichkäse
    {noun} {m}
    cook.
    yumuşak peynir
    {noun}
    die Weichtiere
    {noun} {pl}
    naime
    {noun} {pl}
    die Weichtiere
    {noun} {pl}
    zool.
    Yumuşakçalar
    {noun} {pl}
    das Weicheisen
    {noun} {n}
    yumuşak demir
    {noun}
    der Weichmacher
    {noun} {m}
    yumuşatan
    {noun}
    weichherzig
    {adv}
    yufka yürekli
    {adv}
    der Weichspüler
    {noun} {m}
    chem.
    yumuşatıcı
    {noun}