Direkte Treffer

    Deutsch Türkisch
    die Ehre
    {noun} {f}
    namus
    {noun}

    Indirekte Treffer

    Deutsch Türkisch
    anständig
    {adj}
    namuslu
    {adj}
    bieder
    {adj}
    namuslu
    {adj}
    brav
    {adj}
    namuslu
    {adj}
    ehrbar
    {adj}
    namuslu
    {adj}
    ehrlich
    {adj}
    namuslu
    {adj}
    keusch
    {adj}
    namuslu
    {adj}
    ordentlich
    {adj}
    namuslu
    {adj}
    rechtschaffen
    {adj}
    namuslu
    {adj}
    redlich
    {adj}
    namuslu
    {adj}
    reell
    {adj}
    namuslu
    {adj}
    sittsam
    {adj}
    namuslu
    {adj}
    züchtig
    {adj}
    namuslu
    {adj}
    ehrenhaft
    {adj}
    namuslu
    {adj}
    ehrlos
    {adv}
    namussuz
    {adv}
    unehrlich
    {adv}
    namussuz
    {adv}
    Keuschheit
    {noun}
    namusluluk
    {noun}
    Schande
    {noun}
    namussuzluk
    {noun}
    Schanden
    {noun}
    namussuzluk
    {noun}
    die Ehrenschuld
    {noun} {f}
    namus borcu
    {noun}
    der Schandfleck
    {noun} {m}
    namus lekesi
    {noun}