Direkte Treffer

    Deutsch Türkisch
    urteilen
    {vb} {vi}
    hüküm vermek
    {vb}
    aburteilen
    {vb}
    law.
    hüküm verme
    {vb}

    Indirekte Treffer

    Deutsch Türkisch
    aburteilen
    {vb}
    law.
    hüküm verme
    {vb}
    das Fehlurteil
    {noun} {n}
    yanlış hüküm
    {noun}
    die Übergangsbestimmung
    {noun} {f}
    geçici hüküm
    {noun}
    herrschen
    {vb} {vi}
    hüküm sürmek
    {vb}
    verurteilen
    {vb} {vt}
    hüküm giydirmek
    {vb}
    der Entschluss
    {noun} {m}
    hüküm
    {noun}
    die Entscheidung
    {noun} {f}
    hüküm
    {noun}
    der Beschluss
    {noun} {m}
    hüküm
    {noun}
    die Schlussfolgerung
    {noun} {f}
    hüküm
    {noun}
    das Urteil
    {noun} {n}
    law.
    hüküm
    {noun}
    die Urteile
    {noun} {pl}
    hüküm
    {noun}
    der Urteilsspruch
    {noun} {m}
    law.
    hüküm
    {noun}
    die Verhängung
    {noun} {f}
    hüküm
    {noun}
    die Beurteilung
    {noun} {f}
    hüküm yargı
    {noun}
    geben
    {vb} {vt}
    vermek
    {vb}
    fällen
    {vb}
    vermek
    {vb} {ind}
    das Weh
    {noun} {n}
    acı vermek
    {noun}
    weh tun
    {vb}
    acı vermek
    {vb}
    die Generalklausel
    {noun} {f}
    genel hüküm
    {noun}